Op de shortlist voor de titel Nationale Onderwijsfilm 2017 staan drie documentaires: De Kinderen van Juf Kiet, Down to Earth en Ik, alleen in de klas. De vakjury van de stichting Nationale Onderwijsweek schoof het drietal naar voren uit een eerdere longlist van acht. In gesprek met de maker(s) van Ik, alleen in de klas. Welke film verdient volgens jou de publieksprijs? Stem mee op www.hetkind.org.

In gesprek met regisseur Karin Junger

Regisseur Karin Junger – deels van Joodse komaf - is opgegroeid in Wallonië met twee geadopteerde Koreaanse zusjes. Inmiddels woont ze al 35 jaar in Amsterdam, is getrouwd met een man van Surinaamse afkomst en heeft drie kinderen. Ze maakte de documentaire, omdat ‘blanke mensen geen idee hebben hoezeer discriminatie de eigenwaarde van jongeren aantast en hoeveel verdriet dat kost.’

In de opvoeding en op de basisschool van haar eigen kinderen speelt hun donkere huidskleur geen rol. Haar oudste zoon krijgt vervolgens op de middelbare school in Amsterdam-Zuid last van discriminatie, meer dan zijn broer en zus op hun VO-scholen. Op vakanties zijn er confrontaties met kinderen van ‘de witte wereld’: “Jullie zijn in de poep gevallen.” Het maakt Karin razend, ook al lijkt het voor de kinderen geen issue. Als een moeder haar excuus daarvoor aanbiedt, zijn ze daar toch eigenlijk wel blij mee. ‘Je moet dit soort uitingen nooit accepteren,’ zo houdt Junger haar kinderen voor. Die weerbaarheid is essentieel. ‘Als minderheid moet je je organiseren, omdat jouw positie nooit veilig is.’
 

Op het HBO en de universiteit wordt het echt moeilijk voor haar oudste zoon, hij haakt af. Haar eigen dochter vertrouwt Karin vervolgens toe dat ze altijd alleen in de klas is. ‘Niemand komt naast mij zitten.’ Daarop organiseert Karin thuis een avond over discriminatie met haar eigen kinderen en hun vrienden. Ze hoort de verhalen en de pijn. ‘We praten er nooit over met elkaar, maar ik voel het in mijn hart.’

‘Ik moet mij elke dag vermannen om de collegezaal in te stappen”, wordt er bijvoorbeeld gezegd. Om dat gedrag voelbaar en inzichtelijk te maken kiezen ze ervoor om deze persoonlijke gebeurtenissen na te spelen. ‘De betrokkenheid van iedereeen was enorm; het was bijna therapeutisch voor ze,’ blikt ze terug. De jongeren lijken door de film en het delen van hun ervaringen sterker te worden. ‘Als er nu vragen zijn over besnijdenis,’ zo vertelt een Marokkaanse vriend, ‘dan sta ik op en zeg ik dat ik besneden ben, dus stel je vragen maar.’

‘Het is goed om dit thema bespreekbaar te maken op school,’ zegt ze nu. ‘Dat maakt Nederlanders van jongs af aan bewust hoe het is om donker te zijn. Het onderwijs heeft een rol in de acceptatie van verschillen tussen mensen.’

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=gtY8lvMafFw

Over de regisseur: http://karinjunger.com/

Lees hier meer over Down to Earth en De Kinderen van Juf Kiet.

Wil je de prijsuitreiking bijwonen? In de Nationale Onderwijsweek wordt op dinsdagavond 4 oktober de winnende documentaire vertoond in filmhuis LUX in Nijmegen, Nationale Onderwijsstad  2017/18, met een bijpassend programma. De toegang is gratis.

Tot 1 oktober kun je jouw stem, met argumentatie, uitbrengen via de website van platform hetkind: www.hetkind.org.