De spiegel als metafoor: zie jezelf , zie de ander, zie je zelf in de ander en zie de ander in jezelf.

Het onderwerp van deze indringende én ontroerende film is al vaker aan bod gekomen, maar niet op deze manier: leerlingen van de praktijkschool gaan de confrontatie aan met zichzelf, door in gesprek te gaan met hun eigen spiegelbeeld.

In de prachtige vondst om de kinderen naar zichzelf te laten kijken, brengt de camerafocus je letterlijk heel dichtbij: door het oog van de camera zie je de jongeren echt in de ogen, persoonlijk en heel intiem; hun gezichten vertellen dan het verhaal en soms zegt één zin al genoeg.

Het is heel bijzonder om te zien hoe Marjoleine Boonstra het vertrouwen van de leerlingen zo heeft kunnen winnen dat ze in alle openheid vertellen over de zo kwetsbare kanten van hun bestaan. Ze verschijnen groots in hun kwetsbaarheid.

De film toont ons jongeren, die ondanks hun - soms pijnlijke - achtergrond overeind willen blijven en die verder willen; die ondanks alle tegenslagen een bewonderenswaarde veerkracht laten zien. Toch is “Spiegeldromen” niet zomaar een film over leerlingen van een praktijkschool, niet zomaar een film over kwetsbare jongeren: deze indringende film toont niet alleen de dromen, de pijn en het verlangen van deze jongeren, de film biedt ook een spiegel aan ons,  kijkers. In het oprechte verhaal van de ander, de jongere, zie je en herken je jezelf. Het melodieus gecomponeerde lied van de film, stelt een kritische, dwingende vraag aan de kijker: “Heb jij mij wel echt gezien? Zie je wie ik ben, wat ik kan en verlang? Zie je wat ik te bieden heb. Ik, de leerling in jouw klas, de stagiaire in jouw zaak, het meisje dat je zo vriendelijk bij de kassa helpt. Bied jij, bied jouw school, jouw bedrijf, jouw instelling, mij  bemoediging en vertrouwen zodat ik volledig tot bloei kan komen?”

Regisseur Marjoleine Boonstra neemt de kijker niet alleen mee in de vraag naar de balans tussen carrièrekansen en de emotionele bagage van de leerlingen, maar ook, en misschien vooral, naar de spiegel voor onszelf en onze verhouding tot de ander. Daarmee laat deze film je zien waartoe onderwijs ten diepste bestaat: om de dromen en ambities van kinderen op een eigen plaats in de wereld waar te kunnen maken.

In een tijd van streven naar excellentie, laten deze jongeren in gesprek met zichzelf excellentie in de meest pure betekenis zien. En zo laat de film Spiegeldromen zien wat in de andere films verteld wordt. Een ontroerende film, een echte “must see” en daarmee een verdiende drager van de eretitel “Nationale Onderwijsfilm 2018”.